De Wachtkamer.
In de brieven die we kregen, werd vaak aangekondigd dat er bezoek aan kwam. Moeder vaker dan vader. Ik kan me niet herinneren dat we met moeder ergens naar toe gingen, zelfs niet wat we deden met de tijd dat ze er was. De eigenlijke communicatie verliep via onze eigen post. Mijn relatie met haar was ingewikkeld. Dat gedoe met mijn vader en het daaropvolgende verlies van de winkel en de woning hing als een verwijt boven mijn hoofd. Toen ik haar eens tijdens een wilde huilbui met mijn kinderhand probeerde te troosten, sloeg ze die weg. Ze was er niet voor mij. Ze vertrouwde mij niet, Jaren niet, nooit niet. Op contact met mijn vader stond "excommunicatie" en dat hebben veel van haar zussen moeten ervaren.
Ik heb haar gevraagd om het verhaal van haar leven te beschrijven. Haar ouders, hoe ze verliefd werd op Karel, mijn vader met een middenstandsdiploma die zij niet had. Dat heeft ze gedaan en daar was ik blij mee, gaf veel informatie. Echter het verhaal stopte bij mijn geboortejaar. Ze is ondanks mijn aansporingen nooit verder gegaan. Met andere woorden: na mijn geboorte ontspoorden ze allebei. Mijn zus was van mijn moeder, ik was eigendom van mijn vader. Ze waren allebei eigenaar van grote hoeveelheden drank. Zei mijn tante,
De kansen die ik kreeg heb ik benut: hier een foto van een toneelstuk, een echt misdaad verhaal met goede afloop. Op deze foto zijn we bezig om de penoze in te rekenen.
Ik ben altijd verbaasd en ook blij geweest met de ruimte die we kregen. Ik had een fiets, ben een blauwe maandag lid geweest van een voetbalclub, vertelde iedereen de verhalen die ik verzon. We wilden een band oprichten en vroegen en kregen bij de slager een varkensblaas die na bewerking als vel op een conservenblik moest dienen als trommel. Omdat er klachten kwamen over stankoverlast is het er niet van gekomen.
Na de verbouwing kreeg ik dit kamertje. Op zondagochtend hoorde ik de duiven koeren of als het regende het tikken op de ramen. Ik mocht geen spijkers of punaises gebruiken om iets op te hangen. Ik gebruikte draad en plakband om de kaarten van tantes en vooral Oma op te hangen. Ik kreeg hier ook op mijn 11e mijn eerste natte orgasme en op dit schilderij ben ik bezig om de natte lakens te drogen met mijn lichaamswarmte.
Ik heb alles bewaard: kaarten, brieven, mijn brieven en tekeningen, rapporten met het stempel van Justitie. Ik had OTS tot mijn 18e.
Ik was diegene die elke zaterdag naar de bibliotheek ging om boeken op te halen. Mijn voorkeur: Arendsoog, Biggles, Suske en Wiske. Ook bij voorkeur niet teveel dikke boeken. Daar begon niemand aan. Ik was wel geinteresseerd in de figuur van Don Bosco. Een italiaanse priester die beroepsopleidingen begon in de streek waar hij was geplaatst. Onder het motto dat als je een vak beheersd je dan geld kon verdienen en een gezin kon onderhouden. Dat werd uiteraard tegengewerkt, maar kreeg het toch voor elkaar dat een enkele rentenier geldbedragen gaf om gereedschap te kunnen kopen. Het sprak me aan en als ik er nu op terugkijk is het de rode draad in mijn leven geweest.